متن آهنگ دالان از ساسان سونامی
بیا و غَرقَم کُن
بیا و سَر بِبَر به زیر موج هایَم
تو همان آدَمی تو همان بَنده ای
به خوابی رفتی فُرو با صِدای آدَما
میروی همانجا که زُلف یار میدَوَد تا به کَمَر
بیا اون تیغی که از غَم بِتراشیدی رو در گَردَن مَن جا بِده
نَتَرس جا بِده
چهره ی بی تابی که با تابَ کَسی خام نشُد عاقِله
همه مَهتابی میخوان که هوش و از سَر بَره
بِرِشته باشه تَنی زیرِ تیغِ پنبه ریز جون بِکَنه جون بِده
به سانِ چِکه ایم پَرو از بالهایِ ما بِبَر
فُرود مالِ ماست
چِراغِ خانه ی ما نَفت ندارد
میزند چشمَم را نورِ دَرِ خانه ی او
و لَبَش میلَرزَد گرفته دستش را کودَکی که با دَهان گُرُسنگِی دیده بِهَم میبَندَد
باد زیرِ دامنِ او زوزه کِشان میدَمَد
دَهان کودَکی بوی نان میدَهَد
شَبیه چِکه زِ مُژگانِ هَمان دُختَری که زَخمَم را پاک کَرده دامَنَش
بشین کنارِ پَنجِره م
من جَوانی بومیَم
جَوانه میزَند اُستُخوانِ چوبیَم